Problemy natury psychicznej często pojawiają się u dzieci. Różne są ich przyczyny. Czasem, u dziecka mogą wstępować wady rozwojowe związane z chorobą fizyczną. Psychoterapia jest drogą do wyzdrowienia i poprawy jakości życia również w przypadkach, gdy nasze dziecko izoluje się od rówieśników czy sprawia problemy.
Psychoterapia dziecięca znacznie różni się od tej, która przeprowadzana jest w przypadku dorosłych. Wspólną cechą obu terapii jest ich podział na sesje indywidualne i grupowe. Z maluchami jednak nie przeprowadza się długich i wnikliwych rozmów – terapeuci skupiają się na tym, by dzieci chętnie uczestniczyły w sesjach. W tym celu, maluchy zachęcane są do zabawy, aktywności fizycznej czy rozwiązywania zagadek i innych.
W trakcie trwania terapii dziecięcej, istotną rolę pełnią rodzice. Powinni oni szczególnie wspierać swoje dziecko w trudnych momentach. Często, uczestniczą oni w zajęciach terapeutycznych.
Kiedy decydować się na terapię dziecięcą?
Dzieci, tak samo jak dorośli, mogą cierpieć na różne schorzenia psychiczne. Mogą być one związane z przeżytą traumą, genami lub wadami rozwojowymi. Problemy dzieci mogą być bardzo poważne – nie należy ich więc ignorować. Do specjalisty powinniśmy się udać w momencie, gdy dziecko:
- Nie wykazuje zainteresowania dawnymi hobby,
- Izoluje się od rówieśników i reszty rodziny,
- Jest agresywne lub wręcz przeciwnie – zobojętniałe,
- Przejawia dziwne i nietypowe zachowania dla dziecka w jego wieku,
- Żyje w swoim własnym świecie,
- Moczy się w nocy,
- Miewa napady lękowe i depresyjne.
Psychoterapia dziecięca może być odpowiednia formą pomocy dla naszego dziecka, jeśli my jako rodzice jesteśmy bezsilni, a problemy się pogłębiają.
Efekty psychoterapii dziecięcej
W zależności od problemu, jego natężenia oraz czasu jego trwania, efekty terapii mogą pojawić się na różnych etapach terapii. Zadaniem psychologa dziecięcego, jest dotarcie do dziecka i do źródła jego problemów. Jego pomoc polega na zrozumieniu problemów dziecka.
Na efekty osiągnięte dzięki terapii, bardzo duży wpływ ma obecność i wsparcie najbliższych. W każdym etapie terapii powinni aktywnie uczestniczyć rodzice. Po każdym spotkaniu, rodzice odbywają rozmowę z psychoterapeutą, który powiadamia ich o postępach dziecka. Oprócz tego, terapeuta doradza rodzicom, na co szczególnie wracać uwagę w wychowywaniu dziecka, w rozmowach i w postępowaniu. Często rodzice dowiadują się, jak ich zachowanie wpływa na dziecko.
Metody prowadzenia psychoterapii dziecięcej
W przypadku prowadzenia terapii z dzieckiem/ dziećmi, terapeuci wykorzystują lżejsze metody, niż podczas leczenia osób dorosłych. Celem terapii jest rozluźnienie się dziecka i wyciszeniu, co prowadzi do uspokojenia jego emocji. By uzyskać ten efekt, stosuje się muzykoterapię, aromaterapię, arteterapię (terapię rysunkiem i sztuką), gimnastykę czy terapię zajęciową. Różnorodne sposoby terapii pozwolą wyrazić dziecku emocje. W przypadku najmłodszych dzieci, odbywają się sesje grupowe, podczas których stosowane są gry symulacyjne, ćwiczenia ciała, prace manualne i artystyczne.
Jako że dziecko nie jest w stanie wybrać sobie odpowiedniej metody leczenia, decyzję te podejmuje terapeuta wraz z rodzicami dziecka. Po kilku sesjach, gdy nasza pociecha osiągnie pewne efekty, zostawia się te metody leczenia, które u naszego dziecka sprawdzają się najlepiej. Taki sposób terapii pomoże maluchowi wyrażać swoje emocje, uspokoić się i zapomnieć o przerastających go problemach.